Dziś Blue Monday czyli najbardziej depresyjny dzień w roku. Dlatego chciałam depresji właśnie poświęcić dzisiejszy wpis. Mimo, że od jakiegoś czasu zdecydowanie więcej mówi się o depresji, mam wrażenie, że nadal budzi niezrozumienie, zdumienie, traktowana jest pobłażliwie, chwilami wręcz jako rodzaj „globusa”, chwilowa fanaberia czy użalanie się nad sobą.
Niestety depresja to poważna choroba, która w najcięższej formie prowadzić może do śmierci. Zaburzenia depresyjne to nie chwilowy smutek, czy stan przygnębienia z powodu niepowodzeń lub przejściowy spadek nastroju. Nie jest to lenistwo, niechęć to działania, brak motywacji czy popularna ostatnio wśród różnego rodzaju „kołczów” prokrastynacja, do pokonania której wystarczy 5 szybkich kroków. Z depresji nie leczy „wzięcie się w garść”, „zmotywowanie do działania” ani przebiegnięcie kilku kilometrów.
Czym jest depresja?
Depresja to szerokie spektrum długotrwałych objawów, które wywołują zniekształcone postrzeganie siebie oraz świata. Dotyczy to zarówno postrzegania tego co się wokół nas dzieje tu i teraz, jak i postrzegania swojej przyszłości (negatywnej interpretacji rzeczywistości) a często także przeszłości (tzw zniekształcona pamięć czyli skłonność do przywoływania negatywnych wydarzeń, negatywnej interpretacji tego co się wydarzyło). Depresji towarzyszą niekontrolowane, powracające – często negatywne – myśli i przekonania, będące wyniszczającymi objawami tej choroby. Osoba chora często nie tylko widzi wszystko w czarnych barwach ale także boryka się z obsesyjnymi myślami na temat swoich umiejętności, podejmowanych działań co przejawia się w umniejszaniu własnej wartości i szkodliwym myśleniu o sobie: „jestem bezadziejny”, „nie dam rady”, „nic nie umiem”, „to nie dla mnie”.
Nieleczona depresja może doprowadzić do stanu paraliżu, w którym chory nie jest w stanie dosłownie ruszyć ani ręką, ani nogą. Dla osób doświadczających depresji cierpienie może okazać się tak bolesne, że nie są w stanie go wytrzymać co w niektórych przypadkach prowadzi do samobójstwa. Wg danych statystycznych, szacuje się, że w Polsce na depresję chorują prawie dwa miliony osób. Depresja jest jednak problemem globalnym. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podaje, że rocznie z powodu depresji popełnianych jest 800 000 samobójstw.
Kiedy zgłosić się po profesjonalną pomoc?
Według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10 do podstawowych klinicznych objawów pierwszego epizodu depresyjnego należą:
- obniżony nastrój pojawiający się rano i utrzymujący się przez większą część dnia, prawie codziennie, niezależnie od okoliczności; poczucie smutku i przygnębienia;
- utrata zainteresowania działaniami, które zazwyczaj sprawiają przyjemność, lub zanik odczuwania przyjemności – tak zwana anhedonia, czyli zobojętnienie emocjonalne;
- osłabienie energii lub szybsze męczenie się.
Dodatkowo mogą występować także:
- problemy z pamięcią i koncentracją uwagi,
- zaburzenia snu,
- nadmierne i nieuzasadnione poczucie winy,
- utrata wiary w siebie i/lub pozytywnej samooceny,
- spowolnienie (lub czasami pobudzenie) psychoruchowe,
- zmiany łaknienia i masy ciała,
- myśli samobójcze.
Aby możliwe było zdiagnozowanie depresji muszą pojawić się przynajmniej dwa podstawowe objawy tej choroby oraz minimum dwa objawy dodatkowe, spośród tych wymienionych powyżej.
Jeśli zatem czujesz, że coś jest nie tak lub podejrzewasz, że u ktoś z rodziny lub przyjaciół mogą występować ktoreś z powyższych objawów warto skonsultować się ze specjalistą.
Jak i gdzie leczyć depresję?
Depresja jest chorobą, którą można leczyć. Osobie z depresją nie pomogą poklepywanie po ramieniu i czy porady „idź na trening” lub ” weź się wreszcie ogarnij”. Tu potrzebna jest pomoc specjalisty – w zależności od rodzaju depresji – pomoc psychologa lub/i psychiatry. Często konieczne jest wprowadzenie leczenia farmakologicznego. Ważne jest też aby pamiętać, że leczenie depresji, wizyta u psychologa czy psychiatry to nie wstyd. Aby sobie pomóc lub wesprzeć osobę u której podejrzewamy depresję warto znaleźć profesjonalistę, który będzie w stanie postawić prawidłową diagnozę i zaproponować skuteczne leczenie.
Mnie to nie dotyczy. Czy rzeczywiście?
Tak naprawdę depresja może dotknąć każdego. Czasem pojawia się niespodziewanie, teoretycznie „bez powodu”, czasem bywa sezonowa (związana z brakiem światła i słońca), może też być reakcją na trudne wydarzenia w naszym życiu, może też pojawiać się na chwilę i regularnie wracać, może pojawić się po porodzie, albo u osób starszych w związku z upośledzeniem procesów poznawczych a także u dzieci i młodych ludzi. Żadnego z tych przypadków nie można bagatelizować szczególne teraz w dobie pandemii gdy samopoczucie i dobrostan psychiczny każdego z nas wystawione są na ciężką próbę. Nie każdy umie / jest w stanie poradzić sobie z daną sytuacją czy napotkanymi problemami. Dlatego nie deprecjonujcie osób, które skarżą się na jej objawy. Nie deprecjonujcie swoich podejrzeń jeśli obawiacie się, że może to dotyczyć także Was. Tego nie można bagatelizować. Szybkie działanie, wsparcie i pomoc specjalistów pomogą wyjść na prostą i sprawią, że życie znów nabierze barw a wy uwierzycie w siebie i swoje możliwości.
Pamiętaj!
Depresji nie leczą porady typu:
⛔️ uśmiechnij się
⛔️ idź na trening
⛔️ weź się w garść
⛔️ przestań się nad sobą użalać
⛔️ ogarnij się wreszcie
Gdy objawy, których doświadczasz lub doświadcza ktoś z Twoich bliskich, mogą świadczyć o depresji nie neguj ich, nie udawaj że nic sie nie dzieje. Wysłuchaj. Także siebie. I skorzystaj / pomóż skorzystać z pomocy specjalisty.
Gdzie szukać pomocy?
Pomocy należy szukać zdecydowanie u specjalistów, osób które naprawdę są w stanie pomóc. W Polsce działają i udzielają porad i wsparcia:
- Poradnie Zdrowia Psychicznego,
- Ośrodki Interwencji Kryzysowej,
- Poradnie Psychologiczno-Pedagogiczne (dla dzieci i młodzieży),
- Poradnie i Szpitale psychiatryczne
Można też skorzystać z telefonów zaufania:
Antydepresyjny Telefon Zaufania: + 48 22 484 88 01
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży: 116 111 ( codzienne 12.00 – 22.00)
0 Comments