Dziś dwa słowa o docenianiu samej siebie i poczuciu dumy. Tak sobie myślę, że duża część z Was – podobnie jak ja kiedyś – sabotowała lub nadal sabotuje swoje dokonania, osiągnięcia i talenty.
Wiele lat temu, gdy zdałam trudny egzamin, poprowadziłam szkolenie, za które otrzymałam dużo pozytywnych słów, lub osiągnęłam coś, co wymagało dużego wysiłku, zdarzało mi się mówić:
– „miałam farta”,
– „a tak jakoś wyszło”,
– „no udało się”, itp., itd..
Z góry umniejszałam swoje zasługi, swój sukces i osiągnięcia, swoje umiejętności. A przecież to wszystko nie wydarzyło się przez przypadek!
Było efektem mojej ciężkiej pracy, włożonego wysiłku, zaangażowania a także umiejętności, zdobytej wiedzy i doświadczenia, bez których nie było by to możliwe!
Wpajane nam przez lata przekonanie, że lepiej się nie wychylać, być częścią tłumu, oraz lęk przed negatywną oceną przez innych („wywyższa się”, „jaka próżna, zadufana w sobie”, „ostentacyjnie mówi o sobie” itp., itd.) sprawiają, że nie umiemy przyjmować komplementów, nie doceniamy siebie, nie umiemy pochwalić się za to czego dokonalyśmy ani tymbardziej pochwalić się tym światu!
A przecież bycie z siebie dumnym oznacza realistyczne poczucie własnej wartości, szacunek dla samego siebie i swoich osiągnięć, wdzięczność i radość z własnych dokonań, talentów czy działań!
Dlaczego mamy nie okazywać radości i wdzięczności sobie za to czego dokonałyśmy lub za to, że przezwyciężyłyśmy własne słabości? Mogą to być małe jak i ogromne rzeczy. Nie ma nic złego w docenianiu samej siebie!
Dlatego mam dla Ciebie zadanie:
Doceń siebie za wszystko, co do tej pory udało ci się osiągnąć, także za przezwyciężone słabości.
Codziennie do tej listy dopisuj nowe punkty (osiągnięcia, działania, zachowania, nowe talenty) z których jesteś zadowolona i dumna – we wszystkich obszarach życia. Za rzeczy zupełnie malutkie i te wielkie. Chwal samą siebie za nie i chwali się nimi światu!
I pamiętaj aby każdego dnia doceniać siebie bardziej!
0 Comments